# دریادلم #
از تو به جان آمده غوغا دلم
گر تو نباشی زمن و وا دلم
در شبِ پُرظلمتِ من صبح نیست
شد زِ فراقت شبِ یلدا دلم
عاشق و مجنونم و دیوانه ام
بسته ی زنجیر سراپا دلم
آینه ات پرده ی شب را درید
رنگِ دگر یافت! زِ بالا دلم
در رهِ آن زلفِ خمِ مُشک فام
خون شد و گم گشت به صحرا دلم
گر به سرم هست خیال دلت
تا به چه حد است تقاضا دلم
محوِ تماشایِ تو در حیرتم
شیفته ی طلعتِ زیبا دلم
نیست دلم را زِ تو یک دم رها
شُهره یِ آفاقم و رسوا دلم
تا که شدم مستِ میِ ناب دل
با تو فقط مستم و صهبا دلم
همچو تو صاحب نظری نیست نیست
با نظرت گشته مصفا دلم
در دلِ من عشقِ تو شوری فتاد
گشته زِ عشقِ تو چه شیدا دلم
پای نهادم به سرِ کوی جان
ای دل و جانِ تو تمنا دلم
قطره بُدَم! رود شدم پُرخروش
چشمه یِ جوشانم و دریا دلم
ای تو مسیحِ دل و عیسی نفس
من زِ دَمَت ! زنده و برنا دلم
به قلم ✍️#غلامرضا صلاحزاده #(داود)
بدون دیدگاه