# جهان میسوزد #
یارب این عمر گران همچو خزان میسوزد
هرکجا مینگری نبضِ زمان میسوزد
فتنه افتاده به عالم زشرر میسوزد
از غم و غصه ی بیداد ، جهان میسوزد
اشکِ شبنم، زرخِ لاله عُذاران پیداست
از فراقِ گلِ رخسارِ تو جان میسوزد
می‌برد، آینه از چشمِ من ،آرام و قرار
دیده بگشا ،که ز حسرت نگران میسوزد
دل که از یادِ لبت، خونِ جگر می‌گردد
بُهت و حیرت زده با آه و فغان میسوزد
صبح دَم، جلوه کند حُسنِ جهان ارایت
اتشِ عشق تو در کون و مکان میسوزد
یارب این انجمن از حیرتِ آیینه ی کیست
شمع در جلوه و پروانه عیان میسوزد
دل زما بردی و رفتی ز نظر ها اکنون
جان در اندیشه ی آن سروِ روان میسوزد
هر کجا پرتوِ رخسارِ تو باشد در جان
دلِ بیچاره زشوقِ تو نهان میسوزد
آه ازآن لحظه ،که صد بار بلرزید تنم
دل صد پاره ی من ،از هیجان میسوزد
به قلم ✍️#غلامرضا صلاحزاده #(داود)
بدون دیدگاه