کوچه


# کوچه #

کوچه از آدمِ دلگیر و دل آزرده پر است
باز در کوچه ی بن بست زمین خورده پر است

مادر از بی سر و سامانی فرزند ملول
دلِ خونینِ پدر از غمِ نشمرده پراست

خانه ای را که در آن عشق، به یغما رفته است
پشتِ هر پنجره ای عاشقِ تب کرده پر است

هر کسی دم زند از بختِ بدِ اقبالش
زیرِ این سقفِ فلک ،بختِ گره خورده پر است

دشت خشکید و ترک خورد و شقایق جان داد
باز در دشتِ دلم لاله ی پژمرده پر است

به قلم ✍️#غلامرضا صلاحزاده #(داود)

این شعر هم خالی از لطف نیست !  نشد

امکان ارسال دیدگاه وجود ندارد.