# هر روز نهان تا کی #
از دست غمت جانا ،یک لحظه امان تا کی
در کویِ تو جان دادن ،با منتظران تا کی
با نورِ رُخَت سوزد،پروانه یِ شوریده
چون شمع، زِ بی تابی ،افتاده زِجان،تاکی
در حسرتِ دیدارَت،اشکم چو گوهَر ریزَد
از دیده ی ما پنهان ،هر روز،نهان تا کی
هان ای دلِ آشفته ،زان زلف ، پریشان شو
در سلسله یِ زلفت، بی تاب و توان تا کی
تا چند زنی بر دل،از غَمزه خَدَنگِ غم
با ناوکِ مژگانت ، بر سینه نشان تا کی
دل در طلبِ وصلت ،صد مویه کنان تا چند
جانم به لبم آمد، این رنجِ عیان تا کی
در محفلِ لاهوتی با نور درآمیزی
تا صبحِ ،دمی باقی،این دردو فغان تاکی
با نغمه یِ داودی ،چون مرغِ سَحر برخیز
در بندِ جهان تا چند ،این خوابِ گران تا کی
به قلم✍️#غلامرضا صلاحزاده #(داود)
بدون دیدگاه