# برسم #
آنقَدَردر تب و تابم که به جانان برسم
کاش با آینه ی مِهرِ تو بر جان برسم
گر چه بسیار دویدم زِ رَهت از پس و پیش
باید از وادی صحرا و بیابان برسم
کاش با عشق دل افروزِ تو در شام سیه
من ز شوقِ تو به خلوتگهِ ایوان برسم
نیست آسایش و اسبابِ جهان تا به ابد
باید از زندگی خویش به سامان برسم
بی وفایی مکن ای یارِ جفا پیشه ی من
یک قدم مانده سرِ کویِ تو مهمان برسم
دیده و دل ز فراقِ رخِ آن ماه بسوخت
کی به وصل رخِ آن ماهِ درخشان برسم
چاره ی دردِ منِ بی سر و بی سامان چیست
کو طبیبِ دلِ من تا که به درمان برسم
تر سم از سوزِ غمِ عشقِ تو با ناله و آه
از پریشانی دل بی تو به پایان برسم
به قلم ✍️#غلامرضا صلاحزاده #
بدون دیدگاه