منیر مهان تویی


# منیر مهان تویی #

آغاز قصه ی شیرینِ داستان تویی 
شیرین کلام و خسروِ شیرین زبان تویی

آن سروری که از شرف و جاه و منزلت
برتر زِ خسروانِ زمین و زمان تویی

ای آنکه در سرایِ سعادت صلابتی
تا حشر بادوام و بقا ! کامران تویی

ذاتِ مقدست منزه و پاک است در افق
چون آفتابِ عالمِ تابان عیان تویی

ماهِ فلک از منظرِ جاهت خجل شود
زیباتر از بدرِ منیرِ مهان تویی

بر هر دلی که نورِ تو ماوا گرفته است
در مُلکِ دل آینه ی دِلسِتان تویی

آتش فکنده عشقِ تو بر جان و دل بسی
در شاه راهِ عشق و محبت نشان تویی

کز جامِ عشق و باده ی نوشین به من بده
مستی فزا و جوهرِ روح و روان تویی

زان یارِ دلنواز که در عرصه ی سما
خورشید و ماه و زینتِ هفت آسمان تویی

در عالم از ملاحتِ حُسنت نشانه هاست
در دلبری یگانه و حسنِ جهان تویی

در پیش گاهِ عدلِ الهی خجل منم
من دلخوشم زِ عفوِ تو چون مهربان تویی

به قلم ✍️#غلامرضا صلاحزاده # (داود )

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *